| دندان بهترین نقش و سختترین ساختار را در فک انسان و بسیاری از جانوران مهره‌دار دارد. عمده ترین کاربرد دندان ، تکه تکه و آسیاب کردن غذاها میباشد. علاوه بر این ، در انسانها ، دندان نقش بسیار مهمی در تکلم و ادای صحیح کلمات ایفا میکند. |
| هر فرد در دوره زندگیش دارای دو سری دندان میشود. |
دندانهای شیری (Deciduous Teeth)
تعداد دندانهای شیری بیست عدد بوده که بطور مساوی در هر فک جای میگیرد. پس از مدتی سی و دو دندان اصلی به مرور جایگزین دندانهای شیری می‌گردند. از آنجا که دندانهای شیری پایه و اساس دندانهای اصلی و دائمی هستند، مراقبت از آنها و رعایت اصول بهداشت دهان و دندان ضروری میباشد. این دندانها 20 عدد (10 عدد در هر آرواره) میباشند که در نیمه هر آرواره دو دندان پیشین ، یک دندان نیش ، دو دندان آسیاب کوچک قرار گرفته است. تکامل دندانهای شیری از دوره جنین شروع میشود و در آمدن آنها پس از تولد و از شش ماهگی شروع میشود.
دندانهای دایمی (Dermanent Teeth)
این دندنها 33 عدد (16 عدد در هر آرواره) میباشند که در نیمه هر آرواره دو دندان پیشین ، یک عدد دندان نیش ، دو دندان آسیاب کوچک و سه دندان آسیاب بزرگ قرار دارد. رویش دندانهای دایمی از شش ماهگی شروع و آخرین دندانهای آسیاب بزرگ به نام دندانهای عقل در سنین بیست سالگی در می‌آیند. توضیح اینکه دندانهای آسیای بزرگ فاقد دندانهای شیری هستند. سی و دو دندان دائمی ، به شرح ذیل تقسیم بندی و نامگذاری شده‌اند.
دندانهای پیش
به چهار دندان جلویی در فک بالا و پائین ( جمعا“ هشت دندان )، دندانهای پیش گفته می شود. دندانهای پیش بزرگ، تخت و دارای لبه تیز و باریک هستند که برای بریدن لقمه کاربرد دارند .دندانهای پیش تک ریشه ای هستند.
دندانهای نیش
در طرفین دندانهای پیش ، دندانهای نیش قرار دارند. شکل و ساختار آنها ضخیم و برجسته است که منتهی به یک سر تیز و برنده میشوند. این دندانها برای بریدن قطعات گوشت بسیار مناسبند.
دندانهای آسیای کوچک
کنار هر دندان نیش ، دو دندان آسیای کوچک (جمعا“ هشت عدد) قرار دارند که فاصله بین دندانهای نیش تا آسیای بزرگ را پر میکنند. سطح روی آنها پهن و تخت و لبه‌های آنها تیز و عاج دار میباشد. دندانهای آسیای کوچک کنار نیشها ، دو ریشه‌ای و دندانهای آسیای کوچک کنار آسیاهای بزرگ ، تک ریشه‌ای هستند. در فک پائینی ، تمامی دندانهای آسیای کوچک ، تک ریشه‌ای میباشند.
دندانهای آسیای بزرگ
سه دندان آخر در طرفین فکهای بالا و پائین ، دندانهای آسیای بزرگ هستند که شمار آنها جمعا“به دوارده عدد می‌رسد که به ترتیب آسیای اول ، دوم ، سوم نامیده میشوند. دندانهای آسیای اول ، دقیقا“ کنار دومین دندان آسیای کوچک قرار داشته و به دندانهای آسیای شش سالگی هم معروف میباشند.
دندان عقل
دندانهای آسیای بزرگ سوم که به دندان عقل نیز معروف میباشند، در انتهای فکها واقع شده و معمولا“ بین 16 تا 20 سالگی شروع به در آمدن میکنند. از آنجایی که دندانهای عقل ، آخرین دندانهایی هستند که در می‌آیند، عمدتا“روی فک جای کافی برای رشد آنها باقی نمی‌ماند. اگر دندانها بهم فشرده و فک کوچک باشد، ممکن است دندانهای عقل زیر سایر دندانها یا استخوان فک نهفته شوند. اگر تنها قسمتی از دندان عقل دربیاید ایجاد درد و ناراحتی خواهد کرد که در آن صورت باید با جراحی از دهان خارج شود.
بین دندانهای عقل و آسیای بزرگ اول ، دندانهای آسیای بزرگ اول دندانهای آسیای بزرگ دوم یا دندانهای آسیای دوازده سالگی وجود دارد. دندانهای آسیای بزرگ ، دندانهای درشتی هستند که سطح آنها پهن بوده و برای آسیا ب کردن و جویدن غذا کاربرد دارند. آسیاهای بزرگ واقع بر روی فک بالایی ، ریشه‌های مجزا دارند ولی دندانهای آسیای بزرگ فک پائینی ، دو ریشه‌ای هستند.
ساختمان دندان
هر دندان دارای یک قسمت خارج از لثه به نام تاج و قسمت دیگری درون آرواره به نام ریشه میباشد که مرز بین این دو قسمت را گردن یا یقه دندان می‌نامند. ریشه دندان در درون حفره‌ای از استخوان فک قرار گرفته که این استخوان از نوع نابالغ میباشد. تاج دندان از داخل به خارج شامل مغز ، عاج ، مینا است و ریشه دندان از داخل به خارج شامل مغز ، عاج ، سیمان و لیگمان دور دندانی یا پریودونت میباشد.
مغز دندان
در وسط دندان حفره‌ای قرار دارد که این حفره در قسمت تاج ، وسیع بوده و اطاقک پالپی و در قسمت ریشه ، کانال ریشه‌ای نامیده میشود. پالپ دندان شامل ماده زمینه‌ای ، الیاف کلاژن ظریف ، سلولهای فیبربلاست ، ماکروفاژ ، پلاسما سل ، لنفوسیت ، رگهای خونی و رشته‌های عصبی میباشد که عروق و اعصاب از سوراخی در عمق ریشه به نام سوراخ راسی به درون مغز وارد میشوند. در محیط مغز سلولهای سازنده عاج قرار گرفته‌اند.
عاج
عاج بافت مینرالیزه‌ای شبیه استخوان میباشد که در اطراف مغز دندان ، هر تاج و ریشه ، قرار گرفته و ضخامت عمده دندان را تشکیل میدهد. مواد معدنی عاج عمدتا از نمکهای کلسیم به صورت بلورهای هیدروکسی آپاتیت میباشد که حدود 70 در صد وزن خشک آن را تشکیل میدهند. ماتریکس عاج حاوی الیاف کلاژن نوع I و کیکوز امینو گلیکان میباشد که توسط سلولهای سازنده عاج (ادونتوبلاست) سنتز و ترشح می‌گردند. عاج از نظر فیزیکی سفت تر از استخوان و زرد رنگ میباشد. عاج توسط سلولهای ادونتوبلاست ساخته میشود و زاویه این سلولها به نام زاویه تومز (Tomes Fibr) نامیده میشود. زاویه تومز در عاج ، درون لوله‌های باریکی به نام لوله‌های عاجی قرار می‌گیرند.
در سطح ، رو به حفره مغزی تا پایان عمر ادامه می‌یابد. بنابراین با پیشرفت سن بر ضخامت عاج افزوده میشود و از صحت حفره مغزی کاسته میگردد. عاج ساخته شده در حد فاصل سلولهای ادونتوبلاست و عاج معدنی شده که فاقد مواد معدنی میباشد، پیش عاج نامیده میشود. عاج ، بر خلاف استخوان در صورت از بین رفتن سلولهای ادونتوبلاستی برای مدتها باقی می‌ماند و این امر حفظ دندانهای فاقد مغز زنده را امکانپذیر میسازد. عاج به علت حضور زوایای تومز و انتهاهای عصبی آزاد در درون لوله‌های عاجی ، بافتی حساس میباشد و همه تحریکات وارده به عاج به صورت درد دریافت میشود. به همین دلیل سطح عاج در تاج دندان توسط مینا و در ریشه توسط سیمان پوشیده شده است.
مینا
مینا به عنوان لایه محافظی برای عاج تاج دندان محسوب میشود. مینا سختترین بافت بدن به شمار می‌رود که حدود 97 درصد آنرا مواد معدنی تشکیل میدهد که عمدتا به صورت بلورهای هیدروکسی آپاتیت میباشند. ماتریکس آلی مینا فاقد کلاژن و حاوی پروتئینهای ویژه‌ای به نام آمیلوژن (Amelogenin) و انملین (Enamelin) میباشد. ماتریکس مینا توسط سلولهایی به نام آمیلوبلاست سنتز و ترشح میگردد که این سلولها در مرحله تکامل جوانه دندانی در سطح مینا قرار دارند و چون پس از در آمدن دندن از بین می‌روند، مینا غیر قابل ترمیم است و هیچگونه آسیب وارده به آن جداره جبران نمی‌گردد.
از نظر میکروسکوپی مینا از میله‌ها یا منشورهای مینایی تشکیل شده که از عمق به سطح قرار گرفته‌اند و در اطراف هر منشور مینا ناحیه غنی از مواد آلی به نام غلاف مینایی یا غلاف منشوری وجود دارد و ماده مینایی بین منشورهای مینایی را مینای بین منشوری می‌نامند. آخرین محصول سلولهای آمیلوبلاست در سطح مینا لایه ظریفی را تشکیل میدهد که کوتیکول مینا نامیده میشود. مینا از نظر فیزیکی به رنگ سفید میباشد که سطح دندان حداقل میباشد (عاملی که به شروع پوسیدگی در این نواحی کمک میکند).
سیمان دندان
سیمان بافتی شبیه استخوان ولی فاقد سیستمهای هاوسی و رگهای خونی است که در سطح خارجی عاج را در ناحیه ریشه دندان می‌پوشاند. سیمان در نزدیکی یقه دندان نازک و در عمق ریشه ضخیم میباشد. سیمان نزدیک یقه و همچنین سیمانی که در مجاورت عاج قرار دارند، فاقد سلول است و به سیمان بی سلول مرسوم است. ولی در بقیه جاها سیمان سلول دار بوده و حاوی سلولهایی به نام سمنتوسیت میباشد. به علت سیمان سازی ، ضخامت سیمان با پیشرفت سن افزایش می‌یابد.
لیگمان دور دندان
لیگمان دور دندان بافت همبند متراکمی است که هم به عنوان ضریع عمل میکند و هم اتصال محکمی را بین ریشه دندان و استخوان بوجود می‌آورد. این لیگمان در سطح رو به استخوان حاوی استئوبلاست و استئوکلاست و در سطح رو به سیمان حاوی سمنتوبلاست میباشد. بافت همبند تشکیل دهنده لیگمان دور دندانی ، فاقد الیاف الاستیک و حاوی رگهای خونی و لنفی و اعصاب ، مخصوصا در سطح مجاور سیمان میباشد. الیاف کلاژن لیگامان دور دندانی به صورت دسته‌های متعدد افقی و مایل ، سیمان ریشه را به استخوان فک چسبانده‌اند. ترتیب قرار گیری و انعطاف پذیری این الیاف جابجایی محدود دندان و انجام عملیات ارتودنسی را امکانپذیر میسازد و همچنین به عنوان ضربه گیر از وارد شدن ضربه مستقیم به دندان و ساییدگی آن جلوگیری میکند. فعالیتهای متابولیک و سنتز کلاژن در لیگامان دور دندانی دارای شدت بالایی است و به همین دلیل هر گونه اختلال در سنتز کلاژن باعث اختلال در ساختمان لیگامان و لق شدن دندانها میگردد.
لثه (ْgum)
لثه قسمتی از مخاط دهان میباشد که بطور محکم به پریوست استخوان فک در فک فوقانی و تحتانی چسبیده است. اپی‌کلیوم لثه در سطح رو به حفره دهانی از نوع سنگفرشی مطبق شاخی است که بافت همبند زیرین آلن دارای پاپیهای بلندی میباشد. در سطح مجاور دندان ، اپی‌کلیوم لثه ضخیم شده و به سطح مینا چسبیده است و سلولهای اپی‌کلیال توسط اتصالات نیمه دسموزوم به این لایه متصلند. این اتصالات با یشرفت سن به طرف ریشه عقب نشینی کرده و باعث نمایان شدن ریشه می‌گردن
آيا حتي بدون وجود درد و يا عفونت لثه بايد دندان عقل را خارج کرد؟
اگر دندان هاي عقل مزاحمتي نداشته باشند، احتياج به درآوردنشان نيست. اين مزاحمت مي تواند به صورت عفونت، درد و يا در موقع رويش فشار به بقيه دندان ها و نامرتب کردن دندان ها باشد ، اگر اين مسائل موجود باشد، بايد دندان ها درآورده شوند. ولي اگر در دهان جاي کافي براي رويش اين دندان باشد و دندان عقل به خوبي رويش پيدا کرده و نيمه نهفته باقي نماند، احتياجي به درآوردن آن نيست.
چرا با وجود مسواک مرتب و استفاده از نخ دندان باز هم دندان ها دچار پوسيدگي مي شوند؟
پوسيدگي دندان 4 عامل احتياج دارد:
1- بايد دندان در دهان باشد تا پوسيدگي ايجاد شود.
2- ميکروب باشد.
3- مواد قندي، هر ماده اي که قند باشد يا تبديل به قند شود مثل نان.
4- زمان.
هر فرد بايد دنداني داشته، ميکروبي موجود باشد و قندي را مصرف کند و در کنار اين موارد بايد زمان کافي به ميکروب و قند داده شود تا ميکروب بتواند قند را تبديل به اسيد کرده و در دندان ايجاد پوسيدگي کند.
هنگامي که ما مسواک مي زنيم، زمان را عقب مي بريم، يعني اگر احتياج است زماني طول بکشد تا ميکروب به طور کافي قندها را مصرف کند و اسيد توليد شود، با مسواک زدن ، قند و ميکروب از بين مي رود و زمان کافي نيزاز اين دو گرفته مي شود. ولي پوسيدگي دندان نمي تواند بدون اين دلايل باشد.
بسياري از بيماران ابراز مي کنند که مسواک مي زنيم و نخ نيز مرتب مي کشيم ولي باز هم دچار پوسيدگي دندان ها مي شويم، حال علت چيست؟
علت ايجاد پوسيدگي در اين حالت بدين دليل است که شايد فرد هميشه مسواک زده ولي در کنار اين وضعيت هميشه نيز آدامس بجود و قند دائمي را در داخل دهان داشته باشد و يا فرد ممکن است مرتب نوشابه هاي گازدار مصرف کند ( در داخل نوشابه هم قند و هم اسيد وجود دارد) و يا همچنين خوردن دائم آب نبات، شربت و کليه چيزهايي که قند دارد.
در هنگام نوشيدن نوشابه با «ني » اگر ني را بين دندان ها قرار دهيد ميزان پوسيدگي بسيار بيشتر مي شود، زيرا در اين حالت نوشابه مرتب در کنار دندان ها وجود دارد. ني بهتر است در داخل دهان قرار گيرد.
بهترين نوع تغذيه براي داشتن دندان هاي خوب چيست؟
بايد بدانيد تغذيه بعد از سن 12 سالگي نقش زيادي روي تاج دندان ندارد قبل از اين سن بهتر است تغذيه حاوي مواد پر از کلسيم و ويتامين باشد. مصرف لبنيات از اهميت بالايي برخوردار است.
مضرترين چيز براي دندان چيزهاي چسبناک است که بر روي دندان باقي مي ماند مانند گز و سوهان بچه هايي که دندان هايشان کامل شده بايد مادر با استفاده از چيزي مثل پنبه دندان ها را پاک کند.
چرا دندان ها با بالا رفتن سن ، شل و لق مي شود؟
هيچ دنداني با بالا رفتن سن شـُل نمي شود، با بالا رفتن سن ، زمان فراموش کردن مسواک طولاني تر مي شود، يعني هر چه سن فرد بالاتر مي رود، عدم رعايت بهداشت اثر بدتري را بر روي بدن مي گذارد و به دنبال تجمع جرم ها ، دندان ممکن است به وسيله جرم ها از بين برود، ولي کسي که تمام مراقبت ها را انجام دهد دندان هاي سالم خواهد داشت.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مهمترين ايجاد عامل پوسيدگي دندان و بيمارهاي لثه پلاك ميكروبي مي‌باشد كه در روي سطوح دنداني تجمع مي‌يابد كه بهترين وسيله براي برداشتن آن مسواك و نخ دندان بوده و خميردندان نقش كمكي ايفا مي‌نمايد. چگونگي استفاده شخصي از مسواك اهميت خيلي بيشتري از طرح مسواك دارد ولي عموماً مسواكهاي؛ سركوچكتر بعلت دسترسي بهتر به قسمتهاي خلفي دهان در تميز كردن دندانها مؤثرتر مي‌باشند.
رهنمودهايي براي مسواك زدن:
1- در دست گرفتن مسواك: مسواك را بايد به طور ملايم و راحت در دست گرفت. فشار خيلي زياد باعث خم شدن الياف و دور شدن آنها از ناحيه‌اي كه مسواك زدن مورد احتياج است, مي‌شود.
2- ترتيب مسواك زدن: مسواك زدن بهتر است از سطح مجاور گونه عقب‌ترين دندان موجود در قوس دنداني شروع شده و تا آخرين دندان سمت ديگر قوس ادامه يابد, سپس از سطح مقابل (سطح مجاور زبان ـ سطح مجاور كام) همان قوس برمي‌گردد. همين عمل در قوس مقابل تكرار مي‌شود. در پايان, سطح جونده مسواك زده مي‌شود. در صورت داشتن اين الگو مسواك زدن هيچ ناحيه‌اي از دهان فراموش نخواهد شد. هر بار كه مسواك روي دندانها قرار مي‌گيرد, بايد ناحيه قبلي را كه مسواك زده شده است, هم‌پوشاني كند
3- مدت زمان مسواك زدن: بسته به روش و سرعت مورد استفاده بين 4-10 دقيقه متغير مي‌باشد.
4- تعداد دفعات مسواك زدن: حداقل دو بار مسواك زدن در روز كه همراه با تميز كردن نواحي بين دنداني مي‌باشد, پيشنهاد شده است.
5- روشهاي مسواك زدن: بهترين روش مسواك زدن روشي مي‌باشد كه بهتر پلاك ميكروبي را از روي دندانها بردارد. اما روشهاي زير در دو گروه كودكان و بزرگسالان توصيه مي‌گردد.
روشA :در اين روش, مسواك به طور افقي روي سطح مجاور گونه و زبان دندانها قرار داده مي‌شود, بطوري كه الياف آن عمود بر تاج دندانها قرار گيرند. سپس با حركات كوتاه و موازي افقي به جلو و عقب حركت داده شده و سطح دو دندان مجاور را پوشش مي‌دهد. اين تكنيك مؤثرترين روش براي بچه‌ها مي‌باشد. اما براي بزرگسالان روش چندان مناسبي نيست.
روش B :موهاي مسواك به طور مايل يعني تقريباً با زاويه 45 درجه نسبت به محور طولي دندانها در ناحيه اي كه لثه به دندان چسبيده است،بر روي لثه و دندان قرار مي گيرد،بطوريكه احساس شود،قسمتي از موهاي مسواك به داخل شيار لثه فرو رفته است، سپس در همين حال و با حركات لرزشي كم‌دامنة جلو به عقب حداقل 10 با در هر ناحيه تكرار شود.
6- سطوحي از دندان كه مجاور زبان و كام و سطح پشتي آخرين دندان هر فك مي‌باشد نيز بايد كاملاً مسواك زده شود.
7- به خاطر داشته باشيد پرزهاي زبان محل مناسبي براي باقيماندن باكتريها و ذرات غذايي مي‌باشد. تميز كردن زبان به اين صورت انجام مي‌شود كه درحالي كه زبان بيرون آورده شده سر مسواك در خلفي‌ترين قسمت زبان طوري قرار مي‌گيرد كه كناره الياف بر روي سطح زبان و نوك الياف به سمت گلو باشد. سپس مسواك را با فشار ملايم به سمت جلو تا روي نوك زبان كشيده مي‌شود اين حركت سه يا چهار بار تكرار مي‌گردد.
-------------------------------------------------------------------------------
دندان قروچه و راه درمان آن:
| شرح بيماري |
| دندان قروچه عبارت است از عادت ساييدن دندانها. عنوان قروچه معمولاً در خواب رخ مي‌دهد ولي ساييدن يا كوبيدن دندانها در طول روز نيز شايع است. دندان قروچه مداوم ممكن است باعث خوردگي لثه‌ها و استخوان‌هاي حمايت‌كننده از آنها در دهان شود. |
| علايم شايع |
انقباض فراوان عضلات در يك طرف صورت
صداهاي آزاردهنده دندان قروچه در شب. اين صداها ممكن است چنان بلند باشند كه ديگران را از خواب بيدار كنند.
آسيب به دندانها، لثه و استخوان حمايت‌كننده (در معاينه دندان، واضح است).
سردرد |
| علل |
اضطراب
تلاش ناخودآگاه براي تصحيح اشتباه در «گاز زدن» (تماس بين دندان‌هاي فوقاني و تحتاني در هنگام بسته بودن فك‌ها). |
| عوامل تشديد كننده بيماري |
| استرس، اضطراب يا الكليسم |
| پيشگيري |
| در صورت امكان از وضعيت‌هاي استرس‌زا پرهيز كنيد. |
| عواقب مورد انتظار |
| معمولاً با درمان ظرف 6 ماه قابل علاج است. |
| عوارض احتمالي |
| بدون درمان ممكن است دندانها، استخوان‌ها و لثه در اثر فشار ساييدگي، خورده يا شكسته شوند. |
| درمان |
| |
| اصول كلي |
شناسايي مشكل به وسيله بيمار و تلاش آگاهانه براي ترك عادت
مراقبت دندانپزشك. دندانپزشك شما ممكن است براي پيشگيري از دندان قروچه در هنگام خواب، يك پروتز محافظ شب بسازد و آن را در دهان شما كار بگذارد. يك پروتز محافظ شب شامل اسپلينت‌هاي متحركي است كه روي دندانها قرار مي‌گيرند تا فشار ناصحيح گاز زدن را بردارند.
آموزش بازخورد زيستي (فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي آرامش‌دهنده) يا مشاوره براي آموختن روش‌هايي جهت كنار آمدن مؤثرتر با استرس ممكن است مورد نياز باشد.
اجتناب از الكل |
| داروها |
| معمولاً براي اين اختلال دارو لازم نيست. ممكن است در موارد خاصي، درمان با يك آرام‌بخش يا خواب‌آور به مدت كوتاه كمك‌كننده باشد. |
| فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري |
| محدوديتي وجود ندارد. |
| رژيم غذايي |
|
رژيم غذايي خاصي ندارد.
-----------------------------------------------------
آموزش استفاده از نخ دندان
نخ دندان یک نخ نایلونی نازک است که برای برطرف کردن غذا و جرم از میان دندانها بکار می‌رود.
شیوه کار با نخ دندان
از یک نخ دندان مناسب که در داروخانه ها بوفور یافت میشود یک تکه به اندازه تقریبی ۲۰ الی ۲۵ سانتیمتر میبریم .به طوری که بعد از گره ردن دو سر نخ دندان حلقه ای تشکیل شود که این حلقه نخ به درستی در بین انگشتان دو دست قرارگیرد و تسلط کافی به نخ دندان داشته باشیم.
حلقه نخ دندان را در لای انگشتان به صورتی میگیریم که انگشتان شست و سبابه آزاد باشد . بزرگ و کوچک بودن حلقه تسلط ما را به نخ دندان کمتر میکند ازاینرو بعد از مدتی طول نخ دندانی که باید ببریم و مناسب اندازه انگشتانمان باشد را بدست خواهیم آورد .
مانور انگشتان جهت سهولت در کار با نخ دندان خیلی مهم است. از انگشتان شست جهت استفاده در دندانهای فک بالا و از انگشتان سبابه جهت پاک کرن دندانهای پائین استفاده میشود.
قرارگیری انگشتان باید به صورتی باشد که فاصله دو انگشت دست بین ۵/۱ الی ۲ سانتیمتر باشد که بهتریت موقعیت تسلط بر نخ دندان است و این فاصله را با افزایش و یا کاهش قطر حلقه نخ دندانی که ایجاد کرده ایم میتوانیم بدست آوریم.
نکته خیلی مهم در استفاده از نخ دندان این است که بعد از تمیز کردن یک ناحیه به ازای هر دندان که تمیز میکنید یک انگشت نخ دندان را در بین انگشتانتان بچر خانید تا همیشه یک ناحیه تمیز از نخ دندان در بین دو انگشتتان قرار گیرد . حلقه بودن نخ دندان این مزایا را دارد که از کل طول نخ استفاده میکنید حتی نزدیکی های محل گره زدن نخ . در صورت چرخش مداوم نخ از انتقال مواد عفونی موجود در بین یک دندان به نواحی مجاور جلوگیری خواهیم کرد.
چند نکته فنی در استفاده از نخ دندان
۱- نخ دندان را از یک طرف دیواره دندان وارد کرده و موقع خارج کردن از دیواره مقابل خارج کنید یعنی نخ دندان یک حلقه کامل لای دو دندان مجاور بزند
۲- نخ دندان را حتما به لثه مجاور دو دندان بکشید تا خوب تمیز شود . در اوایل شاید از لثه خون بیاید .... ولی بی توجه باشید چون بعد از مدتی که لثه خوب تمیز شد خونریزی کاهش پیدا خواهد کرد . در صورت ادامه خونریزی حتما به دندانپزشک مراجعه کنید. احتمالا به جرم گیری نیازمند خواهید بود
۳- در صورتی که استفاده از نخ دندان همراه با رشته رشته شدن نخ باشد و یا منحر به پاره شدن نخ دندان گردد دو مشکل ممکن است که باعث این مسئله شود اول پوسیدگی از بین دو دندان ... دوم وجود جرم در اون ناحیه . البته پرکردگی نامناسب هم باعث پاره شدن نخ دندان خواهد بود که در هر سه صورت باید به دندانپزشک مراجعه و نسبت به رفع مشکل اقدام نمائید .
۴- بهترین موقع استفاده از نخ دندان در بین مسواک زدن خواهد بود به این صورت که وقتی مسواک زدن را شروع کردیم و خمیر دندان بخوبی کف کرده .... مسواک زدن را موقتا کنار میگذاریم و نخ دندان را بدست میگیریم و بعد از استفاده از نخ دندان دوباره مسواک زدن را ادامه میدهیم ..... این بهترین روش است .اما اگر حوصله چنین کاری را ندارید ترجیحاً بهتر است قبل از مسواک زدن اول با نخ دندان لای دندانها را خوب تمیز کنید بعد مسواک بزنید
۵- مطمئا باشید که در صورتی که مشکلی از لحاظ پوسیدگی یا پر کردگی نامناسب دارید یا دچار بیماری لثه هستید استفاده از مسواک و نخ دندان مشگل شما را حل نخواهد کرد که هیچ استفاده از این وسایل هم زیاد مفید فایده نیست .... ازاینرو حتما به دندانپزشک خانوادگی خود مراجعه کرده و اول از سلامتی دندانهایتان مطمئن شوید بعد با خیال راحت به بهداشت دهان و دندان خود برسید و فقط هر سال به دندانپزشک مراجعه کنید.
|
|
منوي اصلي
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نويسنده: 
